నా భుజం పై ఓ చేయి పడింది. కొన్ని సెకన్లుపాటు అది కలో నిజమో నాకు అర్దం కాలేదు.
"అరే ! హన్రెడ్ ఇయర్స్ . నీ గురించే అలోచిస్తున్నా... ఫోన్ చేస్తావని ఎదురుచూస్తుంటే నువ్వే వచ్చేసావ్ ?".
" నీకో సర్ప్రైజ్ ఇద్దామని వచ్చాను. "
"సర్ప్రైజా...!? నువ్వు ఇప్పుడు ఇలా రావడమే పెద్ద సర్ప్రైజ్ తల్లీ "
"అంటే... ? నేను ఇప్పుడు ఇలా రావడం వలన నీకు ఏమయినా ఇబ్బందా ?"
"నాకా ఇబ్బందా ? నువ్వు ఇక్కడే కొన్ని రోజులు ఉండి వెళ్తానన్నా నాకు ఇబ్బందేమి లేదు. నువ్వే అనవసరంగా మా అమ్మ నీ భాష చూసి ఏమంటుందో అని భయపడతావు. కానీ మా అమ్మ ఏమీ అనదు.ఇంకా నాకు ఇంత మంచి అక్క దొరికినందుకు సంతోషిస్తుంది కూడా."
"అబ్బా అనవసరంగా నిన్ను కదిపాను. "
"ఇంతకీ ఆ రెండో సర్ప్రైజ్ ఏంటో ..?"
"ఇక్కడే ఇలా బయట నుంచోనే చెప్పాలా లోపలికి వచ్చి చెప్పాలా ?"
" అబ్బా ! చాల్లే పద లోపలికి, ఇంతకీ ఏంటీ విషయం ? మాంచి హుషారుగా ఉన్నావ్."
" అదీ..... అదీ....... నేను ...."
" ఆ నువ్వు ?"
"నేను.. నేనూ.."
"అబ్బా ఏంటో తొందరగా చెప్పు..."
"నేను ...నీకు...నీకు.."
"ఆ నీకు..."
"అహా.... నాకు కాదు నీకు "
"యహా నాకో నీకో అసలు విషయం ఏంటో చెప్పు."
"నికోఅల్లుణ్ణితెస్తున్నా..."
"ఆ"
"నేను నీకు ఒక అల్లుడిని తెస్తున్నా "
"అల్లుడా???"
" అల్లుడు కాదా ... ఏంటబ్బా...'అల్లుడు' అనే చెప్పారే ???"
" అరే! ఏంటి నీ బాధ అసలు విషయం చెప్పు .."
"నెక్ష్ట్ మంత్ నా పెళ్ళి ..."
"వావ్! నిజంగా ? ఇదయితే పెద్ద సర్ప్రైజే, కంగ్రాచ్చ్యులేషన్".
"అవునూ... నా హబ్బీ నీకు ఏమవుతాడు...?"
"నీ హబ్బీ నాకా...?..?"
"అల్లుడు కాదా...??"
"ఓహ్ నువ్వు ఆ రూట్ లో వచ్చావా...అయితే అల్లుడేలే... అదా సంగతి అందుకేనా ఇంత ఆనందం.."
"ఆ.."
"ఊ...ఎప్పుడు..? ఎక్కడ..? ఇంతకీ అతను.. అదే మా అల్లుడు గారు ఏమి చేస్తుంటారు..."
"వారిది చెన్నై, '.........' కంపెనీ లో మేనేజర్. మా పెద్దనాన్నకు తెలిసిన వాళ్ళే...నన్ను ఎప్పుడో,ఎక్కడో... చూసారంట నచ్చానంట... అందుకే వచ్చి పెద్దనాన్నను అడిగారంట నాకంటూ .... ఏవ్వరూ ............ అందుకే అంతా పెద్దనాన్నే చూసుకుంటున్నారు.
"అవునా....."
"ఊ... పెళ్ళి చాలా గొప్పగా చెయ్యాలని చూస్తున్నారు. అందులోను కరుణా అంకుల్ కూడా వస్తారు కదా పెళ్ళికి "
"కరుణ ఏవరు !?"
"కరుణా అంకుల్ తెలియదా ?
"అసలు కరుణ ఎవరో తెలిస్తేగా ఆమె అంకుల్ తెలియడానికి "
"ఏ స్టుపిడ్ ! కరుణా అంకుల్ అంటే మా ఎక్ష్ సి ఎం 'కరుణా నిధి గారు ఆయన తెలియదా ?"
"ఓ ! కరుణానిధా ! ఆయనయితే నాకెందుకు తెలియదు చాలాసార్లు మా ఇంటిలోకి కూడా వచ్చారు."
"మీ ఇంటికి వచ్చారా ?!?"
"ఆ అవును ఏ రాకూడదా ?"
"రాకూడదా అని కాదు...మీరు ఆయనకి అంత బాగా ఏలా తెలుసు అని..? మీరు ఏమయినా భందువులవుతారా ?"
"ఏహా మేము ఆయనకి తెలుసని నేనన్నానా ? ఆయన మాకు తెలుసు అన్నాను ."
"ఆయనకి మీరు తెలియదా...? మరి మీ ఇంటికి చాలా సార్లు వచ్చారన్నావు.? "
"ఇంటికన్నానా.. ? ఇంటిలోకి అన్నాను"
"???!!!??? అంటే"
"అంటే మా ఇంట్లో ఉన్న టీవీ లోకి వచ్చారు."
"నిన్నూ...బాగా తన్నాలి"
"తప్పు అమ్మని తన్నకూడదు"
"అబ్బా ! ఊ..హూ.. అయితే ఒక ముద్దు పెట్టుకుంటానులే...."
"అదయితే ఓకే"
"ఆ ....ఊ..మ్మ్ ........."
"అవునూ ఇంతకీ ఆయనెందుకొస్తారు నీ పెళ్ళికి ?" "ఎందుకంటే ఆయనా మా పెద్దనాన్న బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ కాబట్టి".
"ఓ అందుకా నేను ఇంకోందుకనుకున్నానులే"
"ఇంకెందుకు"
"పెళ్ళిచేయడానికి ప్లేస్ ఎక్కడా దొరక లేదేమొ అందుకే..ఆయన్ని పిలిచారేమో అనుకున్నా..."
"??? అర్దంకాలేదు !"
"నీకర్దం కాదులే.."
"ఏ చెప్పు ఎందుకు ?"
"అదే పెళ్ళి ఆయన తల మీద ఉన్న స్టేడియంలో చెయ్యడానికేమొ అని అనుకున్నాలే "
"చీ ! పాపం... తప్పు అలా అనకూడదురా"
"సర్లే ఇంకెప్పుడూ అనను
.....సారీ,
సింగిల్ పూరీ,
నీ పెళ్ళికి నా డొక్కు లారీ,
అందులో ఎక్కి చేయి సవారి.
"ఈ పూరీ,లారీ ఏంటి ?"
"ఆ... చెప్పింది విను మీనింగులడక్కు చెప్పినా నీకు అర్దం కాదు (అయినా నీకు అర్దమయ్యేటట్టు ఎలా చెప్పాలో నాకు రాదనుకో) నన్ను చావదొబ్బుతావ్ ఎందుకు చెప్పడం ?"
"సరే చెప్పొద్దులే నేను మళ్ళీ కలుస్తాను".
"ఇంకొంచం సేపు ఉండొచ్చుగా అమ్మ కూడా వస్తుంది ."
"అమ్మో అమ్మా !?? వొద్దులే ఈ సారెప్పుడయినా మాట్లాడతాను.."
.....అంటూ సుధక్క వెళ్ళిపోయింది..
తనెళ్ళిన 2 నిముషాల తరువాత........
---- నేను
---- సుధ
